در اوایل سال 1978، مجمع الجزایر گالاپاگوس به میراث جهانی یونسکو تبدیل شد و دلیل خوبی هم داشت: به دلیل موقعیت ایزوله آن، گونه های جانوری و گیاهی در آنجا رشد کردند که در هیچ کجای زمین یافت نمی شوند. بسیاری از خزندگان و پرندگان، و همچنین برخی از پستانداران بومی گالاپاگوس هستند. به همین دلیل است که جزایر گالاپاگوس گنجینه کوچکی برای کل جهان است. طبیعت شناس معروف چارلز داروین نیز در اینجا اطلاعات مهمی برای توسعه نظریه تکامل خود یافت.
وقتی به گالاپاگوس فکر می کنید، به لاک پشت های غول پیکر فکر می کنید. در واقع، 15 زیرگونه چشمگیر از لاک پشت غول پیکر گالاپاگوس توصیف شده است. اما بسیاری از گونه های بومی دیگر در گالاپاگوس وجود دارد. به عنوان مثال ایگواناهای دریایی غیرمعمول، سه ایگوانای مختلف خشکی، آلباتروس گالاپاگوس، پنگوئن گالاپاگوس، باکلان بدون پرواز، فنچ های معروف داروین، فوک های خزدار گالاپاگوس و گونه های خود شیرهای دریایی.
پارک ملی گالاپاگوس: یک مارمولک گدازه ای روی سر یک ایگوانای دریایی نشسته است.
این گونه شناخته شده از مجمع الجزایر گالاپاگوس با وزن بدن تا 300 کیلوگرم و میانگین امید به زندگی بیش از 100 سال تحت تأثیر قرار می گیرد. گردشگران می توانند خزندگان کمیاب را در ارتفاعات سانتا کروز و سن کریستوبال یا جزیره ایزابلا مشاهده کنند.
در مجموع 15 زیرگونه از لاک پشت غول پیکر گالاپاگوس توصیف شده است. متأسفانه، چهار مورد از آنها در حال حاضر منقرض شده اند. جالب است که دو شکل پوسته متفاوت ایجاد شده است: شکل گنبدی معمولی لاک پشت ها و نوع جدیدی از شکل زین. حیواناتی که پوسته زین دارند می توانند گردن خود را بالاتر بکشند تا روی بوته ها بچرخند. در جزایر آتشفشانی بسیار بایر، این سازگاری یک مزیت آشکار است. متأسفانه به دلیل شکار سابق، بسیاری از زیرگونه های لاک پشت غول پیکر گالاپاگوس کمیاب شده اند. امروز آنها تحت حفاظت هستند. اولین موفقیت های مهم در تثبیت جمعیت از طریق طرح های پرورش در اسارت و معرفی مجدد حاصل شده است.
این خزندگان اولیه شبیه گودزیلاهای کوچک هستند، اما کاملاً جلبک خوار و کاملاً بی ضرر هستند. آنها در خشکی زندگی می کنند و در آب تغذیه می کنند. ایگواناهای دریایی تنها ایگواناهای دریایی در جهان هستند. دم صاف آنها به عنوان پارو عمل می کند، آنها شناگران عالی هستند و می توانند تا عمق 30 متری شیرجه بزنند. آنها با پنجه های تیز خود به راحتی به صخره ها می چسبند و سپس روی رشد جلبک ها چرا می کنند.
ایگواناهای دریایی در تمام جزایر اصلی گالاپاگوس یافت می شوند، اما در هیچ کجای دنیا. اندازه و رنگ آنها از جزیره ای به جزیره دیگر متفاوت است. کوچولوهایی با طول سر و بدن در حدود 15-20 سانتی متر زنده می شوند جنواسا. بزرگترین آنها با طول بدن تا 50 سانتی متر بومی فرناندینا و ایزابلا هستند. طول نرها با دم خود به بیش از یک متر می رسد. در طول فصل جفت گیری، رنگ اصلی خاکستری مایل به قهوه ای نامحسوس مارمولک ها به رنگ روشن و قابل توجهی تغییر می کند. روی جزیره اسپانولا ایگواناهای دریایی بین نوامبر و ژانویه خود را سبز-قرمز روشن نشان می دهند. به همین دلیل است که آنها را اغلب "مارمولک کریسمس" می نامند.
سه گونه ایگوانای خشکی در گالاپاگوس شناخته شده است. رایج ترین آنها دروسنکوپف معمولی است. همچنین به عنوان ایگوانای زمینی گالاپاگوس شناخته می شود و در شش جزایر گالاپاگوس زندگی می کند. طول ایگواناهای تنومند به 1,2 متر می رسد. آنها روزانه هستند، دوست دارند در لانه ها عقب نشینی کنند و اغلب در نزدیکی یک کاکتوس بزرگ زندگی می کنند. مصرف کاکتوس ها نیاز آبی آنها را نیز پوشش می دهد.
دومین گونه ایگوانای گالاپاگوس ایگوانای زمینی سانتافه است. از نظر شکل سر، رنگ و ژنتیک با دروز معمولی متفاوت است و فقط در 24 کیلومتری یافت می شود.2 کوچک جزیره سانتافه قبل از. گردشگران با راهنمای رسمی طبیعت می توانند از این مکان دیدن کنند. سومین گونه Rosada druzehead است. این ایگوانای صورتی که در سال 2009 به عنوان یک گونه جداگانه توصیف شد، به شدت در معرض خطر انقراض است. زیستگاه آن در دامنه شمالی آتشفشان Wolf در Isabela فقط برای محققان قابل دسترسی است.
این تنها آلباتروس در مناطق استوایی است و در این منطقه زاد و ولد می کند جزیره گالاپاگوس اسپانولا. فقط یک تخم در لانه وجود دارد. حتی بدون خواهر و برادر، والدین باید برای تغذیه پرنده جوان گرسنه کاری انجام دهند. آلباتروس گالاپاگوس با ارتفاع حدود یک متر و طول بال های 2 تا 2,5 متری، اندازه چشمگیر است.
ظاهر خنده دار، راه رفتن ناهنجار و ظرافت عالی در هوا، کنتراست دوست داشتنی ایجاد می کند. از آوریل تا دسامبر می توانید این گونه پرنده خاص را در اسپانولا مشاهده کنید. خارج از فصل تولید مثل، در سواحل سرزمین اصلی اکوادور و پرو دیده می شود. از آنجایی که تولید مثل (به استثنای چند مورد) فقط در گالاپاگوس انجام می شود، آلباتروس گالاپاگوس بومی در نظر گرفته می شود.
پنگوئن های گالاپاگوس کمیاب ترین پنگوئن های جهان هستند.
پنگوئن گالاپاگوس
پنگوئن کوچک گالاپاگوس در آب های مجمع الجزایر زندگی می کند و ماهی می گیرد. این پنگوئن خانه خود را در خط استوا پیدا کرده است و شمالی ترین پنگوئن زنده در جهان است. یک گروه کوچک حتی فراتر از خط استوا زندگی می کنند و به طور موثر در نیمکره شمالی ساکن هستند. پرندگان بامزه هنگام شکار زیر آب برق آسا هستند. به خصوص جزایر گالاپاگوس ایزابلا و فرناندینا به خاطر مستعمرات پنگوئن ها معروف هستند. افراد منفرد در سواحل سانتیاگو و بارتولومه و همچنین در فلورئانا تولید مثل می کنند.
به طور کلی، متاسفانه جمعیت پنگوئن ها به شدت کاهش یافته است. نه تنها دشمنان طبیعی آنها، بلکه سگ ها، گربه ها و موش های صحرایی نیز تهدیدی برای لانه آنها هستند. پدیده آب و هوایی ال نینو نیز جان بسیاری را گرفت. پنگوئن گالاپاگوس با تنها 1200 حیوان (فهرست قرمز 2020) نادرترین گونه پنگوئن در جهان است.
تنها باکلان بدون پرواز در جهان در ایزابلا و فرناندینا زندگی می کند. ظاهر غیر معمول آن در محیط ایزوله جزایر گالاپاگوس تکامل یافته است. بدون شکارچیان روی زمین، بال ها به کوچک شدن ادامه دادند تا اینکه به عنوان بال های خرد کوچک، عملکرد پرواز خود را به طور کامل از دست دادند. در عوض، پاهای دست و پا زدن قدرتمند آن کاملاً توسعه یافته است. چشمان زیبای پرنده کمیاب با آبی فیروزه ای درخشان شگفت زده می شود.
این باکلان برای ماهیگیری و غواصی کاملا سازگار است. اما در خشکی، او آسیب پذیر است. بسیار منزوی و دور از هر تمدنی تولید می کند. متأسفانه گربه های وحشی نیز در مناطق دورافتاده ایزابلا مشاهده شده اند. اینها می توانند برای زمین های عجیب و غریب خطرناک باشند.
فنچ داروین در جزیره سانتا کروز در پارک ملی گالاپاگوس.
فنچ داروین
فنچ های داروین به شدت با نام گالاپاگوس توسط طبیعت شناس معروف چارلز داروین مرتبط است و به عنوان بخشی از نظریه تکامل او شناخته شده است. بسته به آنچه جزایر ارائه می دهند، پرندگان از منابع غذایی مختلفی استفاده می کنند. با گذشت زمان، آنها با محیط فردی خود سازگار شده و تخصص یافته اند. گونه های مختلف به ویژه در شکل منقار متفاوت هستند.
فنچ خون آشام سازگاری ویژه ای هیجان انگیز با شرایط شدید نشان می دهد. این گونه از فنچ داروین در جزایر ولف و داروین زندگی می کند و ترفند بدی برای زنده ماندن در خشکسالی دارد. از منقار نوک تیز آن برای ایجاد زخم های کوچک بر روی پرندگان بزرگ و سپس نوشیدن خون آنها استفاده می شود. هنگامی که غذا در طول خشکسالی کمیاب است یا فنچ به مایع نیاز دارد، این سازگاری وحشتناک بقای آن را تضمین می کند.
دو گونه از خانواده فوک گوش در گالاپاگوس زندگی می کنند: شیرهای دریایی گالاپاگوس و فوک های خزدار گالاپاگوس. پستانداران دریایی باهوش یکی از نکات برجسته بازدید از مجمع الجزایر هستند. فرصت های خوبی برای غواصی با حیوانات وجود دارد. آنها بازیگوش، به طور غیرمعمول آرام هستند و به نظر نمی رسد که انسان ها را به عنوان یک تهدید درک کنند.
گاهی اوقات، شیر دریایی گالاپاگوس به عنوان زیرگونه شیر دریایی کالیفرنیا در فهرست قرار می گرفت. با این حال، اکنون به عنوان یک گونه جداگانه شناخته شده است. شیرهای دریایی گالاپاگوس در سواحل متعدد گالاپاگوس زندگی می‌کنند و از بچه‌های خود در حالی که حتی در بندر می‌خوابند پرستاری می‌کنند. از سوی دیگر، فوک‌های خز گالاپاگوس دوست دارند روی صخره‌ها استراحت کنند و ترجیح می‌دهند در مسیری که در آن شکسته شده زندگی کنند. فوک خز گالاپاگوس کوچکترین گونه از فوک های خز جنوبی است. این حیوانات به دلیل چشمان غیرمعمول بزرگشان قابل توجه هستند، که تشخیص آنها را از شیرهای دریایی آسان می کند.
طبیعت‌شناس مشهور چارلز داروین در حالی که در گالاپاگوس بود به کشفی پیشگامانه دست یافت. او گونه‌های پرنده‌ای مانند فنچ‌های داروین و مرغ‌های مقلد را مشاهده کرد و متوجه تفاوت‌ها در جزایر مختلف شد. داروین شکل منقار را به طور خاص ثبت کرد.
او خاطرنشان کرد که این غذا با رژیم غذایی متنوع پرندگان سازگار است و به حیوانات در جزیره شخصی آنها مزیت می دهد. او بعدها از یافته های خود برای توسعه نظریه تکامل استفاده کرد. منزوی بودن جزایر از حیوانات در برابر تأثیرات خارجی محافظت می کند. آنها می توانند بدون مزاحمت رشد کنند و کاملاً با شرایط زیستگاه خود سازگار شوند.
گالاپاگوس دارای انواع منحصر به فرد است خزندگانپرندگان و پستانداران که ذکر همه آنها در یک مقاله غیر ممکن است. علاوه بر باکلان های بدون پرواز، به عنوان مثال، جغدهای روزانه و کبوترهای شب بین نیز وجود دارند. چندین گونه از مارهای بومی و مارمولک های گدازه نیز در گالاپاگوس وجود دارند. فلامینگوهای گالاپاگوس نیز گونه‌ای متمایز هستند و جزیره سانتافه خانه تنها پستاندار خشکی بومی گالاپاگوس است: موش برنج شب‌زی و در حال انقراض گالاپاگوس.
مارمولک گدازه ماده در جزیره گالاپاگوس اسپانولا.
جغد گوش کوتاه روزانه در جزیره Genovesa.
فلامینگو گالاپاگوس (Phoenicopteridae) در جزیره ایزابلا در پارک ملی گالاپاگوس، اکوادور
سگ‌های نازکا، سگ‌های پا آبی، سگ‌های پا قرمز و پرندگان ناوچه، اگرچه منحصر به گالاپاگوس نیستند (یعنی بومی نیستند)، برخی از شناخته‌شده‌ترین پرندگان مجمع‌الجزایر هستند و در پارک ملی پرورش می‌یابند.
ذخیره‌گاه دریایی گالاپاگوس نیز مملو از زندگی است. لاک پشت های دریایی، پرتوهای مانتا، اسب های دریایی، ماهی های خورشیدی، کوسه های سر چکشی و موجودات دریایی بی شمار دیگری در آب های اطراف سواحل آتشفشانی جزایر گالاپاگوس پراکنده هستند.
متون و عکس ها توسط کپی رایت محافظت می شود. حق چاپ این مقاله در کلمات و تصاویر کاملاً متعلق به AGE™ است. تمامی حقوق محفوظ است. محتوا برای رسانه های چاپی / آنلاین در صورت درخواست می تواند مجوز داشته باشد.
سلب مسئولیت
اگر محتوای این مقاله با تجربه شخصی شما مطابقت نداشته باشد، ما هیچ مسئولیتی نداریم. مطالب مقاله به دقت مورد بررسی قرار گرفته است. با این حال، اگر اطلاعات گمراه کننده یا نادرست باشد، ما هیچ مسئولیتی نمی پذیریم. علاوه بر این، شرایط می تواند تغییر کند. AGE™ ارز را تضمین نمی کند.
مرجع منبع برای تحقیق متن
اطلاعات موجود در سایت و همچنین تجربیات شخصی هنگام بازدید از پارک ملی گالاپاگوس در فوریه / مارس 2021.
BirdLife International (2020): پنگوئن گالاپاگوس. Spheniscus mendiculus. فهرست قرمز IUCN از گونه های در معرض خطر 2020. [آنلاین] بازیابی شده در 18.05.2021-XNUMX-XNUMX، از URL: https://www.iucnredlist.org/species/22697825/182729677
این وب‌سایت از کوکی‌ها استفاده می‌کند: البته می‌توانید این کوکی‌ها را حذف کرده و عملکرد را در هر زمانی غیرفعال کنید. ما از کوکی ها استفاده می کنیم تا بتوانیم محتوای صفحه اصلی را به بهترین شکل ممکن به شما ارائه دهیم و بتوانیم عملکردهایی را برای رسانه های اجتماعی ارائه دهیم و همچنین بتوانیم دسترسی به وب سایت خود را تجزیه و تحلیل کنیم. در اصل، اطلاعات مربوط به استفاده شما از وب سایت ما را می توان برای رسانه های اجتماعی و تجزیه و تحلیل به شرکای ما منتقل کرد. شرکای ما ممکن است این اطلاعات را با سایر داده هایی که شما در اختیار آنها قرار داده اید یا به عنوان بخشی از استفاده شما از خدمات جمع آوری کرده اند ترکیب کنند. موافقاطلاعات بیشتر
