Na pierwszy rzut oka informacje wydają się nieco mylące, a każde źródło wydaje się oferować nowe rozwiązanie. W końcu wszyscy mają rację: istnieją tylko dwa gatunki pingwinów, które rozmnażają się w głównej części kontynentu antarktycznego. Pingwin Cesarski i Pingwin Adeli. Istnieje jednak pięć gatunków pingwinów, które rozmnażają się na Antarktydzie. Bo trzy kolejne nie występują w głównej części kontynentu, a na Półwyspie Antarktycznym. Są to pingwin podbródkowy, pingwin białobrewy i pingwin złotoczuby.
W szerszym sensie wyspy subantarktyczne są również częścią Antarktydy. Obejmuje to również gatunki pingwinów, które nie rozmnażają się na kontynencie antarktycznym, ale gniazdują na subantarktydzie. Są to pingwin królewski i pingwin skalny. Dlatego istnieje siedem gatunków pingwinów, które żyją na Antarktydzie w najszerszym tego słowa znaczeniu.
Gentoo Penguin Group Półwysep Antarktyczny - Ekspedycja Antarktyczna - Morski Duch
Pingwin Cesarski (Aptenodytes forsteri) jest największym gatunkiem pingwina na świecie i typowym mieszkańcem Antarktyki. Ma ponad metr wzrostu, waży dobre 30 kg i jest doskonale przystosowany do życia na mrozie.
Szczególnie nietypowy jest cykl lęgowy: kwiecień to okres godowy, więc sezon lęgowy przypada na środek antarktycznej zimy. Pingwin cesarski to jedyny gatunek pingwina, który rozmnaża się bezpośrednio na lodzie. Przez całą zimę partner pingwina nosi jajo na nogach i ogrzewa je fałdą brzucha. Zaletą tej nietypowej strategii hodowlanej jest to, że pisklęta wykluwają się w lipcu, co daje im możliwość wzrostu przez całe antarktyczne lato. Obszary lęgowe pingwina cesarskiego znajdują się do 200 kilometrów od morza na lodzie śródlądowym lub na litym lodzie morskim. Potomstwo na cienkim pakie lodowym jest zbyt niebezpieczne, ponieważ topi się latem na Antarktydzie.
Zasoby są uważane za potencjalnie zagrożone i malejące. Według zdjęć satelitarnych z 2020 roku populację szacuje się na nieco ponad 250.000 60 par lęgowych, czyli około pół miliona dorosłych osobników. Są one podzielone na około XNUMX kolonii. Jego życie i przetrwanie są ściśle związane z lodem.
Pingwin królewski na subantarktycznej wyspie Georgia Południowa.
pingwiny królewskie
Pingwin królewski (Aptenodytes patagonicus) należy do rodzaju dużych pingwinów i jest mieszkańcem subantarktyki. Jest to drugi co do wielkości gatunek pingwina na świecie po pingwinu cesarskim. Prawie metr wysokości i około 15 kg wagi. Rozmnaża się w dużych koloniach liczących tysiące tysięcy pingwinów, na przykład na wyspie subantarktycznej Georgia Południowa South. U wybrzeży kontynentu antarktycznego podróżuje tylko zimą na polowania.
Pingwiny królewskie łączą się w pary w listopadzie lub lutym. W zależności od tego, kiedy ich ostatnie pisklę opiekowało. Samica składa tylko jedno jajo. Podobnie jak pingwin cesarski, jajo wykluwa się na nogach i pod fałdą brzucha, ale rodzice wysiadują na zmianę. Młode pingwiny królewskie mają brązowe, puszyste upierzenie. Ponieważ młode osobniki nie są podobne do dorosłych ptaków, mylnie pomylono je z osobnym gatunkiem pingwina. Młodzi królowie mogą o siebie zadbać dopiero po roku. Z tego powodu pingwiny królewskie mają tylko dwoje potomstwa w ciągu trzech lat.
Stado nie jest uważane za zagrożone rosnącą populacją. Jednak według Czerwonej Listy nie jest znana liczba światowych zapasów. Według szacunków 2,2 miliona zwierząt reprodukcyjnych. Na subantarktycznej wyspie Georgia Południowa South żyje na nim około 400.000 XNUMX par lęgowych.
Pingwin Adeli (Pygoscelis adeliae) należy do pingwinów długoogoniastych. Ten rodzaj należy do średniej wielkości pingwinów o wzroście około 70 cm i masie ciała około 5 kg. Poza dobrze znanym pingwinem cesarskim, pingwin adeli jest jedynym gatunkiem pingwina, który zamieszkuje nie tylko Półwysep Antarktyczny, ale także główną część kontynentu Antarktycznego.
Jednak w przeciwieństwie do pingwina cesarskiego, pingwin Adeli nie rozmnaża się bezpośrednio na lodzie. Zamiast tego potrzebuje wolnej od lodu linii brzegowej, na której można zbudować gniazdo z małych skał. Samica składa dwa jaja. Samiec pingwina przejmuje potomstwo. Chociaż preferuje obszary bez lodu do rozrodu, życie pingwinów Adeli jest ściśle związane z lodem. Jest prawdziwym miłośnikiem lodu, który nie lubi przebywać na otwartych wodach, preferując obszary z dużą ilością paku lodowego.
Stado nie jest uważane za zagrożone ze względu na rosnącą populację. Czerwona Księga IUCN wskazuje na światową populację 10 milionów zwierząt reprodukcyjnych. Ponieważ jednak życie tego gatunku pingwina jest ściśle powiązane z lodem, cofnięcie się w pak lodowy może mieć negatywny wpływ na przyszłe liczebności populacji.
Pingwin podbródkowy (Pygoscelis antarktyda) jest również nazywany pingwinem z podbródkiem. Jego największe kolonie lęgowe znajdują się na Wyspach Sandwich Południowych i Szetlandach Południowych. Rozmnaża się również na Półwyspie Antarktycznym.
Pingwin podbródkowy zawdzięcza swoją nazwę przyciągającym wzrok oznaczeniom na szyi: zakrzywionej czarnej linii na białym tle, przypominającej uzdę. Ich głównym pożywieniem jest kryl antarktyczny. Jak wszystkie pingwiny tego rodzaju, ten pingwin długoogoniasty buduje gniazdo z kamieni i składa dwa jaja. Rodzice pingwinów podbródkowych na zmianę rozmnażają się i gniazdują na wolnych od lodu odcinkach wybrzeża. Listopad to okres lęgowy i gdy siwe pisklęta mają zaledwie dwa miesiące, już zamieniają puch na dorosłe upierzenie. Pingwiny podbródkowe preferują wolne od lodu miejsca lęgowe na skałach i zboczach.
Zapas nie jest uważany za zagrożony. Czerwona Księga IUCN określa światową populację na 2020 milionów dorosłych pingwinów podbródkowych od 8 roku. Należy jednak zauważyć, że liczba akcji spada.
Pingwin białobrewy (Pygoscelis papua) w Cieśninie Antarktycznej.
pingwiny białobrewe
Pingwin białobrewy (pygoscelis papua) jest czasami określany jako pingwin czerwonodzioby. Rozmnaża się na Półwyspie Antarktycznym i na wyspach subantarktycznych. Jednak największa kolonia pingwinów białobrewych gnieździ się poza antarktyczną strefą konwergencji. Znajduje się na Falklandach.
Pingwin białobrewy zawdzięcza swoją nazwę ostrym, przenikliwym wołaniom. Jest to trzeci gatunek pingwina w rodzaju pingwina długoogoniastego. Dwa jajka i kamienne gniazdo to także jego największe atuty. Interesujące jest to, że pisklęta pingwinów białobrewych dwukrotnie zmieniają swoje upierzenie. Raz od niemowlęcia do upierzenia młodocianego w wieku około miesiąca i w wieku czterech miesięcy do upierzenia dorosłego. Pingwin białobrewy preferuje cieplejsze temperatury, płaskie miejsca lęgowe i chętnie korzysta z wysokiej trawy jako kryjówki. Jego natarcie na coraz bardziej południowe obszary Półwyspu Antarktycznego może być związane z globalnym ociepleniem.
Czerwona Księga IUCN określa światową populację w 2019 roku na zaledwie 774.000 XNUMX dorosłych zwierząt. Niemniej jednak pingwin białobrewy nie jest uważany za zagrożony, ponieważ w momencie oceny liczebność populacji została sklasyfikowana jako stabilna.
Pingwin złotoczuby (Eudyptes chrysolophus) nosi również zabawną nazwę makaronikowy pingwin. Jego złocisto-żółta, niechlujna fryzura jest niewątpliwą wizytówką tego gatunku pingwinów. Przy wzroście około 70 cm i masie ciała około 5 kg jest podobny do pingwina długoogoniastego, ale należy do rodzaju pingwinów czubatych.
Okres lęgowy pingwinów złotoczubionych rozpoczyna się w październiku. Składają dwa jajka, jedno duże i jedno małe. Małe jajko znajduje się przed dużym i służy mu jako ochrona. Większość pingwinów czubatych rozmnaża się w subantarktyce, na przykład w Cooper Bay na subantarktycznej wyspie Georgia Południowa South. Na Półwyspie Antarktycznym znajduje się również kolonia lęgowa. Kilka pingwinów czubatych gnieździ się poza antarktyczną strefą konwergencji na Falklandach. Lubią tam rozmnażać się między pingwinami skalnymi, a czasem nawet z nimi kopulować.
Czerwona lista IUCN wymieniła pingwina złotoczubygo jako zagrożonego w 2020 roku. Na 2013 r. podano światowy stan około 12 milionów zwierząt reprodukcyjnych. Liczebność populacji gwałtownie spada na wielu obszarach lęgowych. Jednak dokładne liczby aktualnych wydarzeń nie są dostępne.
Południowy pingwin skalny (Eudyptes chrysocome) słucha nazwy „Rockhopper” w języku angielskim. Nazwa ta nawiązuje do spektakularnych manewrów wspinaczkowych, jakie ten gatunek pingwinów wykonuje w drodze na swoje lęgowiska. Pingwin skalny jest jednym z mniejszych gatunków pingwinów o wysokości około 50 cm i masie ciała około 3,5 kg.
Pingwin skalny rozmnaża się nie na Antarktydzie, ale na subantarktycznych wyspach, takich jak Crozet i Archipelag Kerguelen. Poza antarktyczną strefą konwergencji gniazduje licznie na Falklandach, a nielicznie na wyspach Australii i Nowej Zelandii. Jak wszystkie pingwiny czubate, składa jedno duże i jedno małe jajko, przy czym małe jajko jest umieszczone przed dużym jajkiem jako ochrona. Pingwin skalny może wychowywać dwa pisklęta częściej niż pingwin złotoczuby. Pingwiny skalne często rozmnażają się wśród albatrosów i co roku wolą wracać do tego samego gniazda.
Czerwona lista IUCN określa populację pingwinów skalnych na całym świecie na 2020 miliona dorosłych w 2,5 roku. Liczebność populacji maleje, a gatunek pingwina znajduje się na liście zagrożonych.
Główna część Kontynent antarktyczny: Wzdłuż wybrzeży znajdują się duże kolonie pingwinów Adeli. Pingwiny cesarskie rozmnażają się w głębi lądu na lodzie. Ich kolonie są zatem trudniej dostępne i często można do nich dotrzeć tylko statkiem, w tym helikopterem.
Półwysep Antarktyczny: Jest to najbardziej bogaty gatunkowo obszar Antarktydy. Dzięki statkowi ekspedycyjnemu masz największą szansę na obserwowanie pingwinów Adelie, pingwinów podbródkowych i pingwinów gentoo.
Wyspa Śnieżnych Wzgórz: Ta antarktyczna wyspa znana jest z kolonii lęgowych pingwinów cesarskich. Podróże helikopterem mają prawie 50 procent szans na dotarcie do kolonii, w zależności od warunków lodowych.
Szetlandy Południowe: Odwiedzający te subantarktyczne wyspy widzą pingwiny podbródkowe i gentoo. Rzadziej też Adelie lub pingwiny złotoczuby.
Georgia Południowa South: Subantarktyczna wyspa słynie z dużych kolonii pingwinów królewskich liczących około 400.000 XNUMX zwierząt. Rozmnażają się tu również pingwiny czubate, gentoo i pingwiny podbródkowe.
Wyspy Sandwich Południowych: Są główną lęgowiskiem pingwinów podbródkowych. Żyją tu również pingwiny Adeli, pingwiny złocistoczuby i pingwiny białobrewe.
Archipelag Kerguelen: Te subantarktyczne wyspy na Oceanie Indyjskim są domem dla kolonii pingwinów królewskich, pingwinów złotoczubych i pingwinów skalnych.
Większość fotografii dzikiej przyrody w tym artykule została wykonana przez fotografów z AGE™ Travel Magazine. Wyjątek: zdjęcie pingwina cesarskiego zostało zrobione przez nieznanego fotografa z Pexels z licencją CCO. Zdjęcie pingwina z południowego skoczka skalnego autorstwa Jacka Salena z licencją CCO. Teksty i zdjęcia są chronione prawem autorskim. Prawa autorskie do tego artykułu w słowie i obrazie są w pełni własnością AGE™. Wszelkie prawa zastrzeżone. Treść dla mediów drukowanych/internetowych jest licencjonowana na żądanie.
Haftungsausschluss
Treść artykułu została dokładnie zbadana i oparta na osobistych doświadczeniach. Jeśli jednak informacje wprowadzają w błąd lub są nieprawidłowe, nie ponosimy odpowiedzialności. AGE™ nie gwarantuje aktualności ani kompletności.
Źródła informacji o badaniach tekstowych
Informacje na miejscu od ekipy ekspedycyjnej z Wyprawy Posejdona na Statek wycieczkowy Sea Spirit, oraz Antarctic Handbook przedstawiony w 2022 r. na podstawie informacji z British Antarctic Survey, South Georgia Heritage Trust Organization i Falkland Islands Government.
Ta strona korzysta z plików cookie: możesz oczywiście w każdej chwili usunąć te pliki cookie i wyłączyć tę funkcję. Używamy plików cookies, aby móc jak najlepiej prezentować Ci zawartość strony głównej oraz oferować funkcje dla mediów społecznościowych, a także móc analizować dostęp do naszej witryny. Zasadniczo informacje o korzystaniu z naszej strony internetowej mogą być przekazywane naszym partnerom do mediów społecznościowych i analizy. Nasi partnerzy mogą łączyć te informacje z innymi danymi, które im udostępniłeś lub które zebrali w ramach korzystania przez Ciebie z usług. zgodzić sięWięcej informacji
Gdzie można zobaczyć pingwiny na Antarktydzie?
