وو میخوادپیاده روی گوریل در طبیعت ممکن است؟ چه چیزی برای دیدن وجود دارد؟ و اینکه شخصاً در مقابل پشت نقره ای ایستادن چه حسی دارد؟
AGE ™ دارد گوریل های دشت در پارک ملی کاهوزی بیگا (DRC) و گوریل های کوهستانی در جنگل نفوذ ناپذیر Bwindi (اوگاندا) مشاهده کرد. در این تجربه چشمگیر به ما بپیوندید.
برنامه سفر ما از رواندا شروع می شود، یک مسیر انحرافی به جمهوری دموکراتیک کنگو می دهد و در اوگاندا به پایان می رسد. هر سه کشور فرصت های متعددی را برای مشاهده میمون های بزرگ در محیط طبیعی خود ارائه می دهند. بنابراین ما برای انتخاب خراب هستیم. کدام تور گوریل بهتر است؟ آیا می خواهیم گوریل های دشت شرقی را ببینیم یا گوریل های کوهستانی شرقی؟
اما پس از کمی تحقیق، تصمیم به طرز شگفت انگیزی آسان است، زیرا کوه نوردی گوریل های کوهستانی در رواندا گران تر از بازدید از گوریل های دشتی در DRC بود.اطلاعات در مورد قیمت ها) و گوریل های کوهستانی در اوگاندا. یک استدلال روشن علیه رواندا و در عین حال یک استدلال خوب برای دو بار ضربه زدن به بوته و تجربه هر دو زیرگونه گوریل شرقی. زودتر گفته شد: علیرغم همه هشدارهای سفر، تصمیم گرفتیم به جمهوری دموکراتیک کنگو و گوریل های دشت آن فرصتی بدهیم. به هر حال اوگاندا در دستور کار بود. این مسیر را کامل می کند.
طرح: با یک محیط بان و در یک گروه کوچک به بزرگترین اقوام خود در گوریل تریکینگ بسیار نزدیک شوید. محترم اما شخصی و در محیط طبیعی خود.
پارک ملی کاهوزی-بیگا در جمهوری دموکراتیک کنگو تنها جایی است که گردشگران می توانند گوریل های دشت شرقی را در طبیعت ببینند. این پارک دارای 13 خانواده گوریل است که دو خانواده از آنها عادت دارند. یعنی به دید مردم عادت کرده اند. با کمی شانس به زودی با یکی از این خانواده ها روبرو خواهیم شد. به عبارت دیگر: ما به دنبال Bonane پشت نقره ای و خانواده اش با 6 ماده و 5 توله هستیم.
برای کوهنوردان مشتاق، گوریل‌پینگ یک پیاده‌روی زیبا در میان زمین‌های ناهموار از سایه‌های زیبای سبز و پوشش گیاهی متنوع است. با این حال، برای کسانی که فقط می خواهند گوریل ها را برای مدت کوتاهی ببینند، گوریل تریکینگ می تواند بسیار چالش برانگیز باشد. یک ساعت است که در جنگل انبوه قدم می زنیم. هیچ مسیری وجود ندارد
بیشتر اوقات روی انبوه گیاهان پایمال شده راه می رویم که زمین را می پوشانند و نوعی زیر درخت را تشکیل می دهند. شاخه ها جای خود را می دهند. برجستگی های پنهان اغلب تا دیروقت شناسایی نمی شوند. بنابراین کفش های محکم، شلوارهای بلند و کمی تمرکز ضروری هستند.
بارها و بارها می ایستیم در حالی که تکاور ما با قمه اش راه را باز می کند. برای محافظت از خود در برابر مورچه ها، پاهای شلوار را داخل جوراب فرو کردیم. ما پنج گردشگر، سه نفر بومی، یک باربر، دو ردیاب و یک محیط بان هستیم.
زمین به طرز شگفت انگیزی خشک است. پس از ساعت‌ها باران شدید دیشب، انتظار داشتم گودال‌های گلی وجود داشته باشد، اما جنگل همه چیز را سپر و جذب کرد. خوشبختانه باران امروز صبح به موقع متوقف شد.
محیط بان با قمه اش در گوریل ترکینگ جلو می رود.
بالاخره از کنار یک لانه قدیمی می گذریم. توده‌های بلند علف و گیاهان برگدار زیر درختی بزرگ روی هم انباشته شده‌اند و تکه‌های زمین را برای یک چرت راحت نگه می‌دارند: مکانی برای خواب گوریل.
محیط بان ما می گوید: «حدود 20 دقیقه باقی مانده است. او پیامی دارد که خانواده گوریل امروز صبح به کدام سمت رفتند، زیرا ردیاب ها از قبل صبح زود بیرون آمده بودند تا گروه را پیدا کنند. اما همه چیز باید متفاوت باشد.
فقط پنج دقیقه بعد دوباره توقف کردیم تا بقیه گروه به ما برسند. چند ضربه قمه باید راه ما را آسان کند، اما ناگهان تکاور در میانه حرکت خود می ایستد. فضایی که در پشت سبزی تازه حذف شده باز می شود اشغال شده است. نفسم بند میاد
ناگهان با پشت نقره ای روبرو می شویم.
پشت نقره ای فقط چند متر جلوتر از ما نشسته است. گویی در حالت خلسه به سر و شانه های پهن و قوی او خیره می شوم. فقط چند گیاه کوچک برگدار ما را از او جدا می کند. تپش قلب برای همین اینجا هستیم.
با این حال، پشت نقره ای بسیار آرام به نظر می رسد. بی تفاوت چند برگ را می خورد و به سختی متوجه ما می شود. رنجر ما با دقت چند ساقه دیگر را جدا می کند تا دید بقیه گروه را بهبود بخشد.
پشت نقره ای تنها نیست. در بیشه زار دو سر دیگر را می بینیم و دو حیوان جوان پشمالو کمی پنهان از رهبر نشسته اند. اما اندکی بعد از اینکه کل گروه ما دور شکاف بوته‌ها جمع شدیم، پشت نقره‌ای بلند می‌شود و یورتمه می‌رود.
هنوز مشخص نیست که آیا گروهی از دوستان دو پا کنجکاو او را مزاحم کرده اند، آیا آخرین ضربه محیط بان با قمه اش خیلی بلند بوده است یا اینکه او به سادگی یک مکان جدید برای غذا خوردن برای خود انتخاب کرده است. خوشبختانه ما درست در جلو بودیم و توانستیم این لحظه شگفت انگیز شگفت انگیز را به صورت زنده تجربه کنیم.
دو حیوان دیگر رهبر را دنبال می کنند. جایی که آنها نشسته بودند، یک پاکسازی کوچک از گیاهان مسطح باقی مانده است. یک گوریل بزرگ و یک گوریل کوچک با ما بمانند. گوریل بزرگ به وضوح و بدون تردید یک خانم است. در واقع، می‌توانستیم تصور کنیم که تا آنجا که به گوریل‌های دشت شرقی مربوط می‌شود، همیشه فقط یک نر بالغ از نظر جنسی در خانواده وجود دارد، پشت نقره‌ای. توله های نر باید وقتی بزرگتر شدند خانواده را ترک کنند. گوریل کوچولو یک توله پشمالو است که توسط تعدادی پشه محاصره شده و کمی غرق به نظر می رسد. یک توپ خزدار نوازشگر.
در حالی که ما هنوز به دو گوریل نگاه می کنیم و به شدت امیدواریم که آنها بنشینند، شگفتی بعدی در انتظار است: نوزاد تازه متولد شده ای ناگهان سر خود را بلند می کند. در نزدیکی ماما گوریل قرار داشتیم، ما تقریباً در هیجانمان دلتنگ کوچولو شدیم.
گوریل ماده دشت شرقی. اگر دقت کنید، می توانید سر نوزاد را در دامان او ببینید.
توله گوریل در پارک ملی Kahuzi-Biega DRC - گوریل دشت شرقی (Gorilla beringei Graueri)
ماما گوریل سیری با یک بچه گوریل 3 ماهه در جنگل DRC، در کنار یک توله بزرگتر.
بچه گوریل جوانترین عضو خانواده گوریل است. تکاور ما می داند فقط سه ماه است. دست‌های کوچک، حرکات بین مادر و کودک، کنجکاوی معصومانه، همه این‌ها فوق‌العاده انسانی به نظر می‌رسند. بچه‌ها کمی ناخوشایند روی دامان مادر می‌روند، دست‌های کوچکشان را به اطراف می‌زنند و با چشم‌های نعلبکی گرد و بزرگ به دنیا نگاه می‌کنند.
تا سه سال آینده، کوچولو از توجه کامل مادرش مطمئن است. به خاطر می‌آورم که امروز صبح در جلسه توجیهی گفتم: «گوریل‌ها سه سال پرستار می‌کنند و فقط هر چهار سال یک بار بچه‌دار می‌شوند». و حالا من اینجا ایستاده ام، وسط بوته کنگو، فقط 10 متر دورتر از یک گوریل و به تماشای یک بچه گوریل شیرین مشغول بازی هستم. چه شانسی!
گوریل ماده با بچه گوریل: گوریل های دشت شرقی در پارک ملی Kahuzi-Biega، جمهوری دموکراتیک کنگو
پرتره کودک گوریل فرزندان گوریل های در معرض خطر انقراض دشت شرقی در جمهوری دموکراتیک کنگو وحشی
از شدت هیجان حتی فیلمبرداری را فراموش می کنم. همانطور که دکمه شاتر را فشار می‌دهم تا چند عکس متحرک را نیز ثبت کنم، تماشای ناگهانی به پایان می‌رسد. مامان گوریل بچه اش را می گیرد و با هول می رود. چند لحظه بعد، توله پشمالو به زیر درختان می‌پرد و گروه کوچکی از تماشاگران را نفس می‌کشد.
در مجموع، این خانواده گوریل 12 عضو دارد. ما توانستیم چهار تای آنها را به خوبی مشاهده کنیم و به طور خلاصه دو مورد دیگر را دیدیم. علاوه بر این، ما یک مقطع قابل توجهی از سنین داشتیم: مادر، نوزاد، برادر بزرگ و خود پشت نقره ای.
در واقع کامل. با این وجود، ما البته دوست داریم بیشتر داشته باشیم.
در طول گوریل ترکینگ، زمان با حیوانات حداکثر به یک ساعت محدود می شود. زمان از اولین تماس می گذرد، اما هنوز کمی زمان داریم. شاید بتوانیم منتظر بازگشت گروه باشیم؟
حتی بهتر از آن: ما صبر نمی کنیم، ما جستجو می کنیم. پیاده روی گوریل ادامه دارد. و تنها پس از گذشت چند متر از میان انبوه، محیط بان ما گوریل دیگری را پیدا می کند.
گوریل ماده موکونو با آسیب چشم در پارک ملی Kahuzi-Biega، DRC
گوریل ماده باردار - گوریل دشت شرقی (Gorilla beringeigrauri).
پشت نقره ای در میان انبوه قامت ایستاده و برگ ها را می خورد.
خانم با پشت به درخت، دستانش روی هم می نشیند و منتظر چیزهایی است که می آیند.
محیط بان او را مونکونو صدا می کند. او به عنوان یک توله در تله ای که توسط شکارچیان متخلف برپا شده بود مجروح شد. چشم راست و دست راست او گم شده است. ما بلافاصله متوجه چشم شدیم، اما دست راست همیشه آن را محافظت و پنهان نگه می دارد.
او برای خودش رویا می بیند، خودش را می خراشد و رویا می بیند. مونکونو خوب است، خوشبختانه مصدومیت سال هاست که تمام شده است. و اگر دقت کنید چیز دیگری را می بینید: او خیلی بلند است.
در فاصله کوتاهی، شاخه ها ناگهان تکان می خورد و توجه ما را به خود جلب می کند. ما با احتیاط نزدیک می شویم: پشت نقره ای است.
او در فضای سبز متراکم ایستاده و غذا می دهد. گاه نگاهی به چهره ی رسا او می اندازیم، سپس دوباره در درهم تنیدگی برگ ها محو می شود. بارها و بارها دستش را به سمت برگ های خوش طعم می برد و تا قد خود در بیشه زار می ایستد. گوریل های دشت شرقی با ارتفاع حدود دو متر، بزرگترین گوریل ها و در نتیجه بزرگترین نخستی ها در جهان هستند.
ما هر حرکت او را با شیفتگی تماشا می کنیم. او می جود و می چیند و دوباره می جود. هنگام جویدن، ماهیچه های سر او حرکت می کنند و به ما یادآوری می کنند که چه کسی جلوی ما ایستاده است. به نظر خوشمزه میاد یک گوریل می تواند تا 30 کیلوگرم برگ در روز بخورد، بنابراین پشت نقره ای هنوز برنامه هایی دارد.
سپس همه چیز دوباره خیلی سریع اتفاق می افتد: از یک ثانیه به ثانیه دیگر، پشت نقره ای ناگهان حرکت می کند. ما سعی می کنیم جهت را درک کنیم و همچنین موقعیت را تغییر دهیم. از میان شکاف کوچکی از پوشش گیاهی پایین، ما فقط می بینیم که از کنار آن عبور می کند.
روی چهار پا، از پشت و در حال حرکت، حاشیه نقره ای روی پشت او برای اولین بار خودش را نشان می دهد. یک حیوان جوان به طور غیرمنتظره‌ای مستقیماً از پشت سر رهبر می‌گذرد، که بر اندازه چشمگیر پشت نقره‌ای تأکید می‌کند. لحظه ای بعد کوچولو توسط پوشش گیاهی انبوه بلعیده می شود.
اما ما قبلاً چیز جدیدی کشف کرده ایم: یک گوریل جوان در بالای درخت ظاهر شده است و ناگهان از بالا به ما نگاه می کند. به نظر می رسد که او ما را به همان اندازه جالب می داند که ما او را دوست داریم و با کنجکاوی از بین شاخه ها به بیرون نگاه می کند.
پشت نقره ای با خانواده گوریل خود در جنگل پرسه می زند.
یک توله گوریل در حالی که گوریل راهپیمایی می کند از روی درخت به ما نگاه می کند.
گوریل جوان در جنگل پارک ملی Kahuzi-Biega، DRC
در ضمن خانواده گوریل ها از پشت نقره ای پیروی می کنند و ما هم همین کار را می کنیم. البته با فاصله ایمن. سه گوریل دیگر با رنگ سبز روشن در کنار رهبرشان ظاهر شده اند. سپس گروه ناگهان دوباره متوقف می شود.
و باز هم ما خوش شانسیم پشت نقره ای خیلی نزدیک ما می نشیند و دوباره شروع به تغذیه می کند. این بار تقریباً هیچ گیاهی بین ما نیست و تقریباً احساس می کنم که کنار او نشسته ام. او به طور باورنکردنی به ما نزدیک است. این برخورد بسیار بیشتر از چیزی است که من می توانستم از گوریل ترکینگ انتظار داشته باشم.
پشت نقره ای با ابهت برگ ها را می جود. دست او به طرز چشمگیری انسانی است.
محیط بان ما قصد دارد قلم موی بیشتری را با قمه بردارد، اما من او را نگه می دارم. من نمی خواهم خطر ایجاد مزاحمت برای پشت نقره ای را به جان خریدم و می خواهم همزمان زمان را متوقف کنم.
خم می شوم، نفس نفس نمی گیرم، و با گوریل بزرگ روبرویم روبرو می شوم. صدای زمزمه اش را می شنوم و به چشمان قهوه ای زیبایش نگاه می کنم. من می خواهم این لحظه را با خودم به خانه ببرم.
به صورت پشت نقره‌ای نگاه می‌کنم و سعی می‌کنم ویژگی‌های متمایز صورتش را به خاطر بسپارم: استخوان گونه برجسته، بینی صاف، گوش‌های کوچک و لب‌های متحرک.
او به طور اتفاقی شاخه بعدی را ماهیگیری می کند. حتی در حالت نشسته، او بزرگ به نظر می رسد. وقتی بازوی قوی خود را بلند می کند، سینه عضلانی اش را می بینم. هر عکس بدن حسادت می کند. دست بزرگش شاخه را محصور می کند. او به طرز باورنکردنی انسانی به نظر می رسد.
گوریل های دشت شرقی برگ ها، میوه ها و شاخه های بامبو را می خورند.
این که گوریل ها به میمون های بزرگ تعلق دارند دیگر برای من یک طبقه بندی سیستماتیک نیست، بلکه یک واقعیت ملموس است. ما فامیل هستیم، بدون شک.
نگاهی به شانه های پهن و پرمو و گردن قوی به سرعت به من یادآوری می کند که چه کسی روبروی من نشسته است: خود رهبر گوریل. پیشانی بلند باعث می شود چهره او حتی حجیم تر و با ابهت تر به نظر برسد.
پشت نقره ای که به وضوح راضی بود، یک مشت برگ دیگر را در دهانش فرو می برد. ساقه پشت ساقه خورده می شود. شاخه را بین لب هایش می بندد و با مهارت تمام برگ ها را با دندان هایش کنده می کند. او ساقه سخت تر را ترک می کند. یک گوریل بسیار حساس
هنگامی که در نهایت پشت نقره ای دوباره به راه می افتد، یک نگاه به ساعت نشان می دهد که ما دیگر او را این بار دنبال نخواهیم کرد. راهپیمایی گوریل‌های ما رو به پایان است، اما ما بسیار خوشحالیم. یک ساعت هرگز اینقدر طولانی نبوده است. انگار برای خداحافظی از زیر درختی می گذریم که مشخصاً به تازگی توسط نیمی از خانواده گوریل ها تسخیر شده است. در شعب فعالیت پر جنب و جوش وجود دارد. یک نگاه آخر، یک عکس آخر و سپس با یک لبخند بزرگ بر لبانمان به جنگل باز می گردیم.
پرتره گوریل: تماس چشمی شدید هنگام پیاده روی گوریل
گوریل دشت شرقی در یک درخت در پارک ملی Kahuzi-Biega، DRC
حقایق جالب در مورد بونان پشت نقره ای و خانواده اش
Bonane در 01 ژانویه 2003 به دنیا آمد و به همین دلیل Bonane به معنای سال نو نامیده شد. پدر بونان چیمانوکا است که برای مدت طولانی بزرگترین خانواده در Kahuzi-Biéga را با حداکثر 35 عضو رهبری می کرد. در سال 2016، بونان با چیمانوکا مبارزه کرد و دو زن اول خود را با خود برد در فوریه 2023 خانواده او 12 عضو داشتند: بونان، 6 زن و 5 جوان. دو تا از توله های بونان دوقلو هستند. مادر این دوقلوها Nyabadeux ماده است بچه گوریلی که ما مشاهده کردیم در اکتبر 2022 متولد شد. مادرش سیری نام دارد بانوی گوریل موکونو چشم و دست راست خود را از دست داده است (احتمالاً به دلیل آسیب سقوط به عنوان یک توله) موکونو در زمان گوریل‌پینگ ما به شدت باردار است: او در مارس 2023 نوزاد خود را به دنیا آورد.
مقاله AGE™ «گوریل‌های کوه شرقی» در جنگل غیرقابل نفوذ Bwindi، اوگاندا به زودی به سؤالات شما پاسخ خواهد داد. به عنوان مثال، ما اطلاعات مربوط به مکان، حداقل سن و هزینه ها را برای شما جمع آوری می کنیم.
متون و عکس ها توسط کپی رایت محافظت می شود. حق چاپ این مقاله در کلمات و تصاویر کاملاً متعلق به AGE™ است. تمامی حقوق محفوظ است. محتوا برای رسانه های چاپی / آنلاین در صورت درخواست می تواند مجوز داشته باشد.
سلب مسئولیت
مطالب مقاله به دقت بررسی شده و بر اساس تجربیات شخصی است. با این حال، اگر اطلاعات گمراه کننده یا نادرست باشد، ما هیچ مسئولیتی نمی پذیریم. اگر تجربه ما با تجربه شخصی شما مطابقت ندارد، ما هیچ مسئولیتی نمی پذیریم. از آنجایی که طبیعت غیرقابل پیش بینی است، نمی توان تجربه مشابه گوریل نوردی را تضمین کرد. علاوه بر این، شرایط می تواند تغییر کند. AGE™ موضوعیت یا کامل بودن را تضمین نمی کند.
مرجع منبع برای تحقیق متن
اطلاعات در سایت، توضیحات در مرکز اطلاعات پارک ملی Kahuzi-Biega، و همچنین تجربیات شخصی با گوریل‌پینگ در جمهوری آلمان کنگو (پارک ملی Kahuzi-Biega) و با گوریل‌پینگ در اوگاندا (جنگل غیرقابل نفوذ Bwindi) در فوریه 2023.
این وب‌سایت از کوکی‌ها استفاده می‌کند: البته می‌توانید این کوکی‌ها را حذف کرده و عملکرد را در هر زمانی غیرفعال کنید. ما از کوکی ها استفاده می کنیم تا بتوانیم محتوای صفحه اصلی را به بهترین شکل ممکن به شما ارائه دهیم و بتوانیم عملکردهایی را برای رسانه های اجتماعی ارائه دهیم و همچنین بتوانیم دسترسی به وب سایت خود را تجزیه و تحلیل کنیم. در اصل، اطلاعات مربوط به استفاده شما از وب سایت ما را می توان برای رسانه های اجتماعی و تجزیه و تحلیل به شرکای ما منتقل کرد. شرکای ما ممکن است این اطلاعات را با سایر داده هایی که شما در اختیار آنها قرار داده اید یا به عنوان بخشی از استفاده شما از خدمات جمع آوری کرده اند ترکیب کنند. موافقاطلاعات بیشتر
